тӱланыме

1. прич. от тӱ ланаш I

2. в знач. сущ. попытка, стремление, старание. Умылаш тӱ ланымат ок кӱ л, так палаш лиеш. М. Шкетан. Не надо и пытаться (букв. попыток) понять, и так можно знать. “Шуматын радиожым шуматкечын вучыза”, – манын койдарыше марий-влак кызытат, пеле койдарен, Шамрайын тӱ ланымыжым ончат. М. Шкетан. “Радио Шумата ждите в субботу”, – насмехавшиеся (подобными словами) мужики и сейчас с усмешкой смотрят на старания Шамрая. Ср. тыршыме.